ก่อนรักจะหายไป

รัญชน์ กับ ฮาร์โมนี เป็นคู่หมายที่ทั้งสองครอบครัวอยากให้ลงเอยกัน

แต่รัญชน์มีคนที่รักอยู่แล้ว เขาให้เธอได้แค่ความเป็น ‘พี่ชาย’

แม้จะรู้สึกอกหัก แต่หญิงสาวก็พยายามตัดใจ

และดำรงมิตรภาพความเป็นพี่น้องไว้

ฮาร์โมนียังเดินหน้าหาคู่ต่อไปตามคำสั่งบิดา

แต่อุปสรรคก็ขยันดาหน้าเข้ามา

แค่เดตแรกก็เจอคู่นัดเดตเป็นชายรักชาย

พอเบนเข็มไปทางโอปป้า พี่ชายตัวดีก็ดันไปขัดขวาง

โอย แค่พี่ชาย นั่นก็ไม่ได้ นี่ก็ห้าม หวงยิ่งกว่าพ่อไปอี๊ก

โทษฐานทำให้น้องหาคู่ไม่ได้...

พี่ชายคนนี้ช่วยพิจารณาตำแหน่ง ‘สามี’ อีกสักทีจะได้ไหม

****************************

“พี่รัญชน์ติดค้างคำขอโทษฮันนี่ค่ะ”

“ขอโทษ?” เขายิ้มแค่ปาก แต่นัยน์ตาไร้แวว “เรื่องอะไรล่ะครับ”

“พี่รัญชน์หักหน้าฮันนี่ต่อหน้าทุกคน ทำให้ฮันนี่อับอายในวันนัดดูตัว”

รัญชน์นิ่งไป เขาผิดจริง แต่ก็ผิดแค่นิดเดียว คนที่ผิดมากกว่าคือฮาโมนี่ต่างหากที่ยอมให้ความร่วมมือในการดูตัวครั้งนั้นแทนที่จะปฏิเสธ

“ผมคิดว่าผมทำเพื่อเราสองคนนะครับ ยุคสมัยนี้แล้ว ยังถูกจับคู่ตามใจผู้ใหญ่เหมือนเป็นสัตว์เลี้ยง ผมยอมทะเลาะกับปู่ เพื่อที่เราสองคนจะไม่ได้ต้องกล้ำกลืนฝืนทนแต่งงานกัน มันไม่ดีหรือไง ถ้าจะมีใครสักคนที่ติดค้าง คุณต่างหากที่ติดค้างคำขอบคุณผม”

ฮาโมนี่กะพริบตาปริบๆ อย่างที่ชอบทำเวลาอยู่ในสถานการณ์ที่น้องใช้ความคิด หรือเจอคำพูดที่ไม่คาดฝัน

“แต่ฮันนี่ ไม่ได้ไม่อยากแต่งงานกับพี่รัญชน์นี่คะ”

“ว่าไงนะ”

“ฮันนี่ไม่ติดอะไร ถ้าเราจะต้องแต่งงานกัน พูดง่ายๆ ว่า...เต็มใจค่ะ”

รัญชน์อึ้งไปสิบตลบ

“เดี๋ยวนะครับ เราไม่เคยเจอกันเลย ไม่เคยคุยกัน ไม่เคยรู้จักกัน อยู่ดีๆ ผู้ใหญ่สั่งให้แต่งงานกันคุณก็แต่งโดยไม่คิดจะคัดค้านเลยเนี่ยนะ”

“อ่อ! ถ้าการแต่งงานต้องผ่านการเจอกัน คุยกัน รู้จักกันก่อน งั้นวันนี้เราก็ได้ทำทุกอย่างแล้วนะคะ แต่งได้หรือยัง”

“ไม่!”